In Nederland eindigt een derde van alle huwelijken in een echtscheiding.
Scheidingen komen steeds vaker voor de laatste jaren.
Dat heeft te maken met een aantal veranderingen in de maatschappij en
hoe we omgaan met keuzes en relatie.
Een scheiding is bijna altijd een pijnlijke en ingrijpende gebeurtenis.
Voor degene die wil scheiden, en voor degene die niet wil scheiden.
Bij verlies van je relatie is er sprake van een rouwproces.
Een scheiding komt soms als een donderslag bij heldere hemel.
Je wereld stort in, als je de breuk niet zag aankomen en veranderd,
denk daarbij aan bijvoorbeeld een noodzakelijke verhuizing.
Je leefstijl moet soms aangepast worden aan financiële veranderingen.
Er is verlies van je ideaalbeeld, verlies van jouw toekomstbeeld.
Als je kinderen hebt , kan je opeens een 1-ouder gezin worden.
Je zal je eigen weg weer moeten gaan vinden zonder je partner.
Dat betekent jezelf weer gaan uitvinden.
Wie ben ik zonder de ander?
Soms speelt er een schuldgevoel en gevoelens van falen, waarom wil hij of zij
niet meer met mij verder. Je kan je afgedankt voelen.
Wat had ik beter of anders kunnen doen om de scheiding te kunnen voorkomen.
Sommige ex-genoten staan liever niet teveel stil bij de pijn die een relatiebreuk met zich meebrengt. Misschien uit angst dat het hen teveel gaat worden.
Ze kiezen voor de rationalisatie van het verlies. Zo van; het is betere dat we uit elkaar gaan, we verschillen te veel van elkaar, we hebben een goede tijd gehad,maar de chemie is er uit.
Anderen vinden het juist moeilijk om zich los te maken van de emoties die het verlies bij hen oproept. Ze willen er het liefst veel over praten. Ook al om het verhaal over de relatie compleet te maken. Dat vraagt om schikken en herschikken van gebeurtenissen, om te zien welke rol je daarin zelf gespeeld hebt en om betekenis te geven aan wat er gebeurd is. Iedereen neemt verlies op zijn/haar eigen manier, en dat mag.
Er is geen handleiding voor een verliesproces, geen norm voor het goed of fout doorlopen van het verliestraject.
Het heeft dan ook geen zin om te kijken naar goed of fout. Wel kan ik je helpen om inzicht te krijgen in de wijze waarop jij reageert op verlies en omgaat met de impact ervan.
Het rouwproces kan je dan beter verdragen.
Je verlies verwerken hoeft niet meer, het mag verweven worden in je huidige leven en zo kan je het verder met je mee nemen. Je bent namelijk ook wat je hebt verloren.
Bron: (Landelijk steunpunt verlies)
Scheidingen komen steeds vaker voor de laatste jaren.
Dat heeft te maken met een aantal veranderingen in de maatschappij en
hoe we omgaan met keuzes en relatie.
Een scheiding is bijna altijd een pijnlijke en ingrijpende gebeurtenis.
Voor degene die wil scheiden, en voor degene die niet wil scheiden.
Bij verlies van je relatie is er sprake van een rouwproces.
Een scheiding komt soms als een donderslag bij heldere hemel.
Je wereld stort in, als je de breuk niet zag aankomen en veranderd,
denk daarbij aan bijvoorbeeld een noodzakelijke verhuizing.
Je leefstijl moet soms aangepast worden aan financiële veranderingen.
Er is verlies van je ideaalbeeld, verlies van jouw toekomstbeeld.
Als je kinderen hebt , kan je opeens een 1-ouder gezin worden.
Je zal je eigen weg weer moeten gaan vinden zonder je partner.
Dat betekent jezelf weer gaan uitvinden.
Wie ben ik zonder de ander?
Soms speelt er een schuldgevoel en gevoelens van falen, waarom wil hij of zij
niet meer met mij verder. Je kan je afgedankt voelen.
Wat had ik beter of anders kunnen doen om de scheiding te kunnen voorkomen.
Sommige ex-genoten staan liever niet teveel stil bij de pijn die een relatiebreuk met zich meebrengt. Misschien uit angst dat het hen teveel gaat worden.
Ze kiezen voor de rationalisatie van het verlies. Zo van; het is betere dat we uit elkaar gaan, we verschillen te veel van elkaar, we hebben een goede tijd gehad,maar de chemie is er uit.
Anderen vinden het juist moeilijk om zich los te maken van de emoties die het verlies bij hen oproept. Ze willen er het liefst veel over praten. Ook al om het verhaal over de relatie compleet te maken. Dat vraagt om schikken en herschikken van gebeurtenissen, om te zien welke rol je daarin zelf gespeeld hebt en om betekenis te geven aan wat er gebeurd is. Iedereen neemt verlies op zijn/haar eigen manier, en dat mag.
Er is geen handleiding voor een verliesproces, geen norm voor het goed of fout doorlopen van het verliestraject.
Het heeft dan ook geen zin om te kijken naar goed of fout. Wel kan ik je helpen om inzicht te krijgen in de wijze waarop jij reageert op verlies en omgaat met de impact ervan.
Het rouwproces kan je dan beter verdragen.
Je verlies verwerken hoeft niet meer, het mag verweven worden in je huidige leven en zo kan je het verder met je mee nemen. Je bent namelijk ook wat je hebt verloren.
Bron: (Landelijk steunpunt verlies)